விடுமுறை
மிகப்பெரிய வரம்
மிச்சம் இல்லாச் சுகம்
சிறகின்றிப் பறந்தேன்
சுட்டுவிரல் சிறைப்படுத்தி
பேர்த்தியோடு புகையிரதவிடுமுறை
இதழ்விரித்து மழலை மொழிபேசி
இ௫க்கை அமர்ந்து அலசியதர்ணம்
இதயம் பொசுஞ்கியது இதமாய்
கோடிச் சந்தோசம் கூடியே நின்றது
வினா விடையாய் விடியல் கழிந்தது
நீண்டுவளைந்த பாதை
நிரையாய் ஓடிய வேளை
சாண்டம் தொடங்கி பெல்ஜியம்வரை
ஒற்றைக்கீற்றாய் ஒன்றாயி௫ந்தோம்
௨லகத்து மொழிபேசி
நாட்டையே சுற்றியவிடுமுறை
எத்தனை அழகு சுற்றமும் சூழலும்
எப்படிமறப்பேன் பேர்த்தியோடு
ஆயுள் ஒன்று போதவில்லையே
அகதி அனுமதி தந்தநாட்டின் அழகு
ஆறிப்போன காயமாய் கடந்த விடுமுறை
நெஞ்சிலே தடமாய் தண்டவமாடிய
குதூகல விடுமுறை அஞ்சுவிரல் பிடித்து
கடைத்தெ௫ நடந்த கண்நிறை விடுமுறை
மறக்கத்தான் முடியுமா
நன்றி வஜிதா முஹம்மட்
